ဘုရင္မင္းျမတ္၊ ေတာ္၀င္ အမ်ိဳးအႏြယ္၀င္မ်ား၊ အစုိးရအဖြဲ႔၀င္လူၾကီးမင္းမ်ား၊ ႏွင့္ ဂုဏ္သေရရွိ ေနာ္ေ၀နုိင္ငံမွ ႏိုဘယ္ဆုေပးအပ္ေရး အဖြဲ႔၀င္မ်ား လူၾကီးမင္းမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြသဂၤဟအေပါင္းတုိ႔ရွင့္….
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတာ္ၾကာတုန္းက ဒါကတစ္ခါတစ္ေလလည္း ဟုိးဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာတုန္းကလုိ ထင္မိပါတယ္… ကၽြန္မ ေအာက္စဖို႔မွာ ေနေနတုန္း Desert Island Discs လုိ႔ေခၚတဲ့ ေရဒီယုိ အစီအစဥ္ေလးကုိ ကၽြန္မရဲ့သားငယ္ အလက္ဇႏၵားႏွင့္ အတူတူ နားေထာင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီေရဒီယုိအစီအစဥ္က ေတာ္ေတာ္ေလး လူၾကိဳက္မ်ားျပီး ကၽြန္မသိသေလာက္ အခုခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ထုတ္လႊင့္ ေနတယ္ဆိုပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္မွဆုိရင္ လူတန္းစားေပါင္းစုံက ေက်ာ္ၾကားသူေတြကုိ ဖိတ္ၾကားျပီး ဓါတ္ျပား ရွစ္ခ်ပ္စာေလာက္ ေဆြးေႏြး ေျပာၾကားၾကတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ ထုတ္ထားတဲ့ စာအုပ္ဟာဆုိရင္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ရွိတ္စပီယား ၀တၳဳေတြေလာက္ ေရာင္းအားသြက္ခဲ့ပါတယ္ျပီး လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ကၽြန္းမွာတစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ရင္ေတာင္ ကုိယ္နွင့္မကြာ ရွိေနေစခ်င္ၾကတဲ့ အျမတ္တႏုိးပစၥည္း အသုံးအေဆာင္လုိ႔ေတာင္ ဆုိၾကပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ကုိနားေထာင္လုိ႔ အျပီးမွာ သားေလးကကၽြန္မကုိ ေမေမ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေမ့ေမ့ကုိ Desert Island Discs မွာ ဒီလုိေျပာခြင့္ ရမယ္လုိ႔ထင္လား လုိ႔ေမးပါတယ္။ ဘာလုိ႔မရ မလဲ ဟုကၽြန္မက ခပ္ေအးေအးပဲ ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ သားေလးက ဒီအစီအစဥ္ေတြကုိ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့သူေတြပဲ ပါ၀င္နုိင္တယ္ဆုိတာ သိရက္နွင့္ပင္ ကၽြန္မကုိ ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ေမေမ့ကုိဖိတ္မယ္လုိ႔ ထင္တာလဲလုိ႔ ရုိးရုိးတန္းတန္းသိခ်င္တဲ့ သေဘာနဲ႔ ဆက္ေမးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မခဏေလာက္စဥ္းစားလုိက္တယ္ ျပီးမွ ေမေမက စာေပဘက္မွာ ႏုိဘယ္ဆုရခဲ့ရင္ေပါ့ သားရယ္လုိ႔ ေျပာျပီး ကၽြန္မတုိ႔ ၂ ေယာက္စလုံး ရယ္လုိက္ၾကပါတယ္။ မွန္းခ်က္ကေတာ ့ဟုတ္ေနတာပဲ ဒါေပမယ့္တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔သာခက္တာပါ။
အခုေတာ့ကၽြန္မဘာလုိ႔ ဒီလုိေျဖခဲ့လဲဆုိတာ စဥ္းစားလုိ႔ရျပီ အဲဒီအခ်ိန္မတုိင္ခင္က နုိဘယ္ဆုရခဲ့တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ခဲ့လုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ Desert Island ရဲ႕ပင္တုိင္ေတြဟာလည္း ေက်ာ္ၾကားတဲ့ စာေရးဆရာေတြ ျဖစ္လုိ႔ပဲျဖစ္မွာပါ။
၁၉၈၉ တုန္းက ကၽြန္မရဲ႕ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ ခင္ပြန္း မိုက္ကယ္အဲရစ္က ကၽြန္မေနအိမ္တြင္း အက်ဥ္းက်ခံ ေနရတုန္းလာေတြ႔တယ္။ သူက ဂၽြန္ဖန္နစ္ လုိ႔ေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကၽြန္မကုိ ႏုိဘယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုအတြက္ နာမည္ေပးသြင္းထားေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာလည္း ကၽြန္မရယ္ခဲ့တယ္။ ခဏေလာက္ေတာ့ မုိက္ကယ္က အံ့ၾသသြားတယ္. ေနာက္မွ ကၽြန္မဘာလုိ႔ ရယ္တာလဲ ဆုိတာကုိ နားလည္သြားပါတယ္။ နုိဘယ္ဆုေလ မွန္းခ်က္ကသာဟုတ္ေနတာေလ ျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာမွ မလြယ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတကယ္ ႏုိဘယ္ဆုရတဲ့အခါ ကၽြန္မဘယ္လုိ ခံစားရသလဲ။ ဒီေမးခြန္းက ကၽြန္မကုိ ခဏခဏေမးဘူးတယ္ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ နုိဘယ္ဆုဆုိတာ ကၽြန္မအတြက္ဘာလဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာ ကၽြန္မဘယ္လုိ အဓိပၸာယ္ေဖာ္လည္းဆုိတာ ကုိျပန္လည္သံုးသပ္ရမယ့္ အသင့္ေတာ္ဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္ေနပါျပီ။
ကၽြန္မ အင္တာဗ်ဴးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လည္းအၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္… တစ္ညေနမွာေရဒီယုိက ကၽြန္မႏုိဘယ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရေၾကာင္းေၾကျငာသြားတာၾကားလုိက္ရတယ္။ ကၽြန္မ မအံံ့ၾသခဲ့ပါဘူး ဒီမတုိင္ခင္ ရသတၱပါတ္က ကၽြန္မဟာ နုိဘယ္ဆုအတြက္ စကာတင္ထဲမွာပါတယ္ဆုိတာကုိ ထုတ္လႊင့္မႈေတြမွာ ေဖာ္ျပတာကုိၾကားခဲ့ရပါတယ္။ အခု ဒီမိန္႕ခြန္းေတြအတြက္ စာၾကမ္းစီေနတုန္းမွာပဲ ကၽြန္မ ဆုကုိေၾကျငာလုိက္ တဲ့အခ်ိန္ျပီးျပီးခ်င္း ဘယ္လိုျဖစ္သြားလည္းဆုိတာကုိ ၾကိဳးၾကဳိးစားစား ေတြးခဲ့ပါေသးတယ္။ ကၽြန္မသိပ္ မေသခ်ာဘူးလုိ႔ထင္တယ္ ေၾသာ္သူတုိ႔ေတြ ငါ့ကုိဒီဆုေပးဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ လုိက္တာကုိဆုိတာမ်ိဳးေလာက္ပဲ။ ဒါကလည္း သိပ္ျပီး တကယ္မဟုတ္သလုိပဲ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ကၽြန္မကုိယ္တုိင္ကုိယ္က သိပ္ျပီး လက္ေတြ႔မဆန္သလုိ၊ တကယ္မဟုတ္သလုိ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္မေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေနရစဥ္က မၾကာခဏဆုိသလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တကယ့္ ေလာကၾကီးနဲ႔ တစ္ဆက္တည္း ေနရတာမဟုတ္သလုိ ခံစားရတယ္။ အိမ္ကပဲကၽြန္မ ရဲ႕ကမာၻ။ တျခားသူေတြရဲ႔ မလြတ္လပ္တဲ့ ကမာၻလည္း ရွိေသးတယ္ ဒါေပမယ့္သူတုိ႔ဟာ ေထာင္ထဲမွာ လူအဖြဲ႔အစည္းေလး တစ္ခုအေနနွင့္ ရွိၾကတယ္။ ေနာက္ျပီး လြတ္လပ္တဲ့ ကမာၻဆုိတာလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒီကမာၻေတြက သူ႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔သူ သီးျခားစၾက၀ဠာမွာ လည္ပတ္ေနသလုိပဲ။ နုိဘယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုက ကၽြန္မကုိ ကၽြန္မေနတဲ့ သီးျခား ကမာၻေလးထဲကေန တစ္ဖန္ျပန္ျပီး တျခားလူသားေတြေနတဲ့ ေနရာကုိ ျပန္ဆြဲထုတ္ ေပးလုိက္သလုိပဲ၊ ပုိျပီး စစ္မွန္တဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႔ ဘ၀ထဲကုိ ျပန္ထည့္ေပးလုိက္သလုိ ခံစားရပါတယ္။ ဒါကလည္း ခ်က္ျခင္းၾကီးျဖစ္လာတာေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေန႔လရက္အခ်ိန္ေတြ ေလလႈိင္းၾကားကေန ျဖတ္လာၾကတဲ့ ဒီဆုကုိ တုန္႔ျပန္မႈ သတင္းေတြႏွင့္ ဒီႏုိဘယ္ဆုရဲ႕ အေရးပါပုံကုိ ကၽြန္မနားလည္လာ ရပါတယ္။ ဒီဆုဟာကၽြန္မကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရး အတြက္ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ရာမွာ ကမာၻရဲ႕ အာရုံစုိက္မႈကုိ ရေစပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ကို ေမ့မသြားၾကပါဘူး။
ေမ့သြားၾကမယ္ဆုိရင။္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြေျပာတာက ခြဲျခားထားျခင္းဟာ နညး္နည္းျခင္း ေသဆုံးဖို႔တဲ့။ အေမ့ခံရတယ္ဆုိတာကုိယ္တုိင္ကုိက နည္းနည္းေလး ေသဆုံးပ်က္စီးၾကေစပဲတဲ့။ ဒီလုိသာျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္မတုိ႔ကုိတြယ္ဆက္ထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ က်န္တဲ့အပုိင္းေတြနဲ႔ တြယ္ဆက္ထားတဲ့ေနရာ အခ်ိဳ႕ ျပတ္ေတာက္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ထုိင္းမွာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြနွင့္ ဒုကၡသည္ေတြ ဆီကုိ မၾကာေသးမီကမွ သြားေရာက္ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒီမွာလူအမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေမ့မထားပါနဲ႔ လုိ႔ေအာ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ဆုိလုိတာက သူတုိ႔ရဲ႕ ဒုကၡေတြကုိ ေမ့မထားပါနဲ႔၊ သူတုိ႔ုကုိကူညီႏုိင္တဲ့ကိစၥေတြကို ေမ့မထားပါနဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔ တစ္ကမာၻတည္းေနေနတာပါဆုိတာေမ့မထားပါနဲ႔ေပါ့။ ႏုိဘယ္ဆုေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီက ကၽြန္မကုိ ႏုိဘယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ေပးအပ္လုိက္တဲ့အခါ ကမာၻက ဖိႏွိပ္ခံ၊ သီးသန္႔ေနထုိင္ေနၾကတဲ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကလည္း ဒီကမာၻေျမရဲ႕ တစ္စိတ္တပုိင္းပါလား ဆုိတာကုိသတိျပဳမိလာၾကတယ္။ လူသားေတြအားလုံး အတြက္တစ္ခုတည္းျဖစ္တဲ့ လူသားခ်င္း စားနာေထာက္ ထားရမွာေတြကုိ သတိျပဳမိလာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မအတြက္ နုိဘယ္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုရျခင္းဟာ ကၽြန္မရဲ႕ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ တစ္ခုတည္း အတြက္ မဟုတ္ပဲႏုိင္ငံရဲ႕ နယ္နိမိတ္ကုိ ေက်ာ္လြန္ ထြက္သြားေစပါတယ္။ ဒီဆုဟာ ကၽြန္မ ႏွလုံးသား တံခါးကုိ ပြင့္သြားေစပါတယ္။
ျမန္မာေတြရဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္လုိ႔ ခံယူခ်က္ကေတာ့ ေဘးဒုကၡေတြနဲ႔ မေကာင္းမႈေတြကေန ရပ္တန္႔သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈခံစားခ်က္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းဆုိတဲ့ စကားႏွစ္လုံးကပဲ တုိက္ရုိက္ဘာသာျပန္ရင္ မီးျငိမ္းသြားတဲ့အခါမွာ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ေအးခ်မ္းမႈလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ခံစားမႈႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့မီးေတြဟာ ကမာၻမွာ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ ေလာင္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာေရာ ေျမာက္ဖက္ပုိင္းက ရန္မီးေတြကလည္း မျငိမ္းေသးသလုိ အေနာက္ဘက္မွာလည္း အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ မီးရႈိ႕ဖ်က္စီးမႈေတြ၊ လူသတ္မႈေတြ ဟာလည္း ကၽြန္မဒီခရီးမထြက္ခင္ ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းကမွ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ကမာၻေျမရဲ႔ အျခားေနရာက ရက္စက္မႈေတြရဲ႕သတင္း ေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ငတ္ျပတ္မႈသတင္းေတြ၊ ေရာဂါဘယေတြ၊ တုိက္ခုိက္အနုိင္ယူတာေတြ၊ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြ၊ တရားမမွ်တမႈေတြ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံရတာေတြ၊ အယူ၀ါဒအစြဲေတြ၊ ကုိယ့္အယူ၀ါဒနဲ႕မတူရင္ နွိပ္ကြပ္တာေတြ ဟာဆုိရင္ ေန႔စဥ္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ တုိက္စားပစ္တဲ့ အဖ်က္အေမွာင့္ အင္အားေတြ ဆုိတာရွိပါတယ္။ ေနရာတိုင္းမွာ ကမာၻၾကီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ စည္းခ်က္ညီညီ ဖြံ႕ျဖိဳးဖုိ႔ထိမ္းသိမ္းရန္လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းနဲ႔ လူ႔စြမ္းအားအရင္း အျမစ္ေတြ အလဟသတ္ဆုံးရႈံးေနတယ္ဆုိတာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။
ပထမကမာၻစစ္ဟာဆုိရင္ ကမာၻေျမအတြက္ ေကာင္းတဲ့အင္အားေတြျဖစ္ေစမယ့္ လူငယ္ေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အလားအလာေတြ ဆုိး၀ါးစြား ပ်က္စီးဆုံးရႈံးခဲ့ရတဲ့ သာဓကတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က ကဗ်ာေတြဟာ ဆိုရင္ ကၽြန္မအတြက္ အထူးပဲ အေရးပါလွပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မစဖတ္တဲ့ အခ်ိန္ဟာဆုိရင္ ဒီလုိ ပြင့္ခါနီးမွာ အညြန္႔ခ်ိဳးခံလုိက္ရတဲ့ လူငယ္ေတြ အရြယ္မုိ႔ပါ။ ျပင္သစ္တပ္ေတြနဲ႔အတူတုိက္ေနရတဲ့ အေမရိကန္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ ၁၉၁၆ တုိက္ပြဲမွာမက်ခင္ ဒီလုိေရးသားခဲ့ပါတယ္ `အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာ အခ်ိဳ႕မွာ´ `ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ စစ္မ်က္နွာျပင္ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ´ `မီးေတြတဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေနတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးေတြဆီမွာ´။ လူငယ္ေတြႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ဘ၀ေတြဟာဆုိရင္ ေအးစက္တဲ့ အဓိပၸာယ္မဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ေအာက္မွာ မထင္မရွား၊ လူမသိ ထာဝရ တိမ္ျမဳပ္ခဲ့ရတယ္။ ဘာအတြက္လည္း။ ၁၀ စုႏွစ္တစ္ခုသာ ကုန္ခဲ့တယ္ ေက်နပ္တဲ့ အေျဖမ်ိဳး မရေသးပါဘူး။
ကၽြန္မတုိ႔ရဲ့ လူ႔ေဘာင္ၾကီးနွင့္ အနာဂတ္ကုိ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ မတည္ျငိမ္မႈေတြ၊ မေရရာမႈေတြ ကနည္းေအာင္မလုပ္ႏုိင္ရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔မခံစားရဘူးလား။ စစ္ဆုိတာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အသတ္ခံလုိက္ရတဲ့ ၾကိဳး၀ုိင္းတစ္ခုပါပဲ။ ဘယ္လုိပဲ ဒီဒုကၡ သုကၡေတြ လ်စ္လ်ဴရႈခံရပါေစ ဒီလုိခံရတာေတြအတြက္ အျငင္းပြားမႈေတြ၊ ခြဲျခားခံရတယ္လုိ႔ျမင္လာတာေတြ၊ မတရားခံရမႈအတြက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ ေဒါသေတြ ကေတာ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေညာင့္ေပါက္လာၾကမွာပါ။
အက်ယ္ခ်ဳပ္ ေနလုိက္ရတဲ့ ေကာင္းတဲ့အခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္မဘ၀မွာ သိလာ ခံယူလာတဲ့အျမင္ေတြ၊ နဲ႔စကားလုံးေတြရဲ့ အဓိပၸာယ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းေတြးဆဖို႔ အခ်ိန္အလုံ အေလာက္ရခဲ့တာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒုကၡဆုိတဲ့ စကားလုံးကို ငယ္ငယ္တည္းက ရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္ ေယဘုယ်ဒုကၡဆုိတာ ခံစားရျခင္းလုိ႔ ဘာသာျပန္နုိင္ပါတယ္။ ေန႔တုိင္းလုိလုိ ကၽြန္မနားက လူၾကီးေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕သိပ္မၾကီးေသးတဲ့ သူေတြပါ သူတုိ႔နည္းနည္း နာတာက်င္တာခံစားရတဲ့ အခါမွာျဖစ္ျဖစ္၊ အေသးအဖြဲ စိတ္ညစ္စရာေလးေတြ ၾကံဳရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡ ဒုကၡ ဆုိျပီး ညည္းေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာမွာ ဒုကၡဆင္းရဲေျခာက္မ်ိဳး အေၾကာင္းကုိ ေသခ်ာေလ့လာခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း၊ အုိရျခင္း၊ နာရျခင္း၊ ေသရျခင္း၊ ခ်စ္ခင္သူႏွင့္ခြဲခြာရျခင္း၊ မခ်စ္ခင္သူနဲ႔ အတူတကြေနရျခင္း တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မဟာ ဒီေျခာက္ခ်က္ကုိ ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ ဘာသာေရးအျမင္နဲ႔မဟုတ္ပဲ ေလာကီအျမင္နဲ႔ ေလ့လာပါတယ္။ ဒီဒုကၡေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔ ရဲ႕ဘ၀မွာ ေရွာင္လုိ႔မရႏုိင္ရင္၊ လက္ေတြ႔က်က် ေလ်ာ့နည္းႏုိင္သမွ် နည္းေအာင္လုပ္ရမယ္။ ကုိယ္၀န္ေဆာင္စဥ္နဲ႔ ေမြးျပီးခ်ိန္မွာ မိခင္ႏွင့္ကေလး ေစာင့္ေရွာက္မႈအတြက္ အစီအစဥ္ေတြကုိပုိျပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္၊ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြ အတြက္ လုိအပ္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈေတြကုိေပးႏုိင္ရမယ္၊ က်န္းမာေရးအေျခခံေစာင့္ေရွာက္မႈ ေတြ၊ ေမတၱာေစတနာႏွင့္သုူနာျပဳစုမႈေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေန၀င္ခ်ိန္မွာ ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္။ ေနာက္ကက်န္တဲ့ ခ်စ္ေသာသူႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္း မခ်စ္မႏွစ္သက္သူႏွင့္ အတူေနရျခင္းဆုိတဲ့ဒုကၡ ႏွစ္မ်ိဳးကုိ ကၽြန္မပုိျပီး စိတ္၀င္စား အေလးေပးမိပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘုရားရွင္ဟာသူကုိယ္တုိင္ ဘာလုိ႔ဒီႏွစ္မ်ိဳးကုိ သူဘာေတြ ၾကဳံေတြ႔ခဲ့ဘူးလု႔ိ ဒုကၡထဲမွာ ထည့္ခဲ့တာပါလိမ့္။ ကၽြန္မကေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြ၊ ေရြ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ၊ လူကုန္ကူးခံရတာ သူေတြဟာဆုိရင္ အစုလုိက္အျပဳံလုိက္ကုိ သူတု႔ိရဲ႔ေနရာေဒသ၊ အိမ္ေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ကေနျပီး လုိလုိလားလားမရွိတဲ့ တစိမ္းတရံစာ ၾကားေတြထဲမွာေနဖုိ႔ ဆြဲႏႈတ္ေျပာင္းေရြ႔ ခံခဲ့ရသလုိပါပဲ။
ကၽြန္မတုိ႔ဟာ လူ႔အခြင့္အေရးအျပည့္ႏွင့္ အေထာက္အကူ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ အသက္အရြယ္ ၾကီးသည္အထိ မိမိတုိ႔ဆႏၵအေလ်ာက္ ဒါမွမဟုတ္ လုိအပ္ခ်က္အေလ်ာက္ ေနရေနရမယ္ဆုိရင ္ကံေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မဟာလည္း ဒီအသက္အရြယ္ထိ ဒီလုိအက်ဥ္းသားေတြရဲ႔ အေရးကို ေနရာတုိင္းမွာ လူတုိင္းစိတ္၀င္စား တဲ့အခ်ိန္၊ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကုိ တစ္ကမာၻလုံး မဟုတ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လူတုိင္းရဲ႕ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးဆုိျပီး လက္ခံလာတဲ့ အခ်ိန္ထိေနရတာ ကံေကာင္းပါတယ္။
ေနအိမ္အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကၽြန္မဟာ လူအခြင့္အေရး ေၾကျငာစာတမ္းက အၾကိုက္ဆုံး စာပုိဒ္ေတြကေနျပီးေတာ့ အားအင္ေတြ ေမြးယူခဲ့ရပါတယ္။
……….လူသားေတြ ရသင့္တဲ့အခြင့္အေရးကုိ မရတာ မ်က္ကြယ္ျပဳတာဟာ ဆုိရင္ ရုိင္းစုိင္းျပီး လူမဆန္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ လူသားတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိယုံၾကည္ခြင့္ေတြရလာမယ့္ အခ်ိန္၊ အေၾကာက္တရားေတြ ကင္းျပီး လူသားတုိင္း ရသင့္တဲ့အျမင့္ဆုံးအခြင့္အေရးေတြ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ရလာမယ့္အခ်ိန္………
…… လူသားေတြဟာ အနႏၱရာယ္ရွိတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကုိ အဓမၼ ခုိင္းေစခံရတာမ်ိဳးကုိ ၾကံရာမရလုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အာဏာသုံး၍ မတရားခုိင္းေစတာမ်ိဳး၊ ဖိႏွိပ္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ တရားဥပေဒနဲ႔ ကာကြယ္သင့္ ပါတယ္….
ကၽြန္မကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူအခြင့္အေရး လႈပ္ရွားမႈေတြဘာေၾကာင့္ လုပ္ေနရသလဲလုိ႔ ေမးလာရင္ အေပၚက စာပုိဒ္ေတြဟာအေျဖပါပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မကဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ အဖြဲအစည္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ အာမခံခ်က္ေပးဖုိ႔အတြက္လုိအပ္တယ္ဆုိတာကုိယုံတယ္။
ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေတြဟာ ယုံၾကည္သူေတြ အတြက္ဆုိရင္ စတင္ျပီး အသီးအပြင့္ေတြခံစားရမယ့္ လကၡဏာမ်ိဳးေတြ႔လာရပါျပီ။ ေကာင္းတဲ့ဘက္ကုိ ေျပာင္းလဲမႈမ်ိဳးကုိျမင္ေန ရျပီ၊ ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ေျခလွမ္းေတြစတင္ေနျပီလုိ႔ျမင္နုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ ဟာသတိၾကီးၾကီးနဲ႔ အေကာင္းအျမင္ ၀ါဒကုိ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္ ဒါဟာ ကၽြန္မ ေနာက္အနာဂါတ္ကုိ မယုံလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး ဒါဟာကၽြန္မ မ်က္ကန္းျမင္ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ သတိၾကီးၾကီးနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ အနာဂါတ္ကုိ မယုံပဲႏွင့္၊ ဒီမုိကေရစီ စံႏႈန္းေတြအေပၚ ခုိ္င္မာတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳးမရွိပဲႏွင့္ လူအခြင့္အေရး အေျခခံအခ်က္ေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ တကယ္လုိအပ္တာမက ျဖစ္ႏုိင္ေျခတယ္ ဆုိတာမ်ိဳးပါ မယုံပဲႏွင့္ ကၽြန္မတုိ႔လွဳပ္ရွားမႈ ဟာဒီလုိ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံတည္တ့ံ လာဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕တခိ်ဳ႕ေသာကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ သူတုိ႔ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြကေန ျပိဳလဲခဲ့တယ္၊ ကၽြန္မတုိ႔ကိုစြန္႔ခြာခဲ့တယ္၊ တကယ့္ကုိ စိတ္ဓါတ္ခုိင္မာတဲ့ အမာခံေတြပဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံံ့ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ကုန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကုိျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိခက္ခက္ခဲခဲ က်ိဳးစားလုပ္ေဆာင္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သစၥာရွိရွိ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ဆုိတာကၽြန္မ အံ့ၾသမိတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႔လမ္းေၾကာင္းအေပၚ သူတို႔က မ်က္ကန္းယုံတာမ်ိဳး မဟုတ္ဖူး၊ ေသခ်ာမ်က္လုံးဖြင့္ ေလ့လာျပီး၊ သူတုိ႔ကုိယ္ပုိင္စြမ္းအားနဲ႔ ၾကံ့ၾကံံ့ခံျပီးမွ ကၽြန္မတုိ႔ျပည္သူေတြရဲ့ စိတ္အားထက္သန္မႈကုိ ေလးစားတဲ့အေနနွင့္ က်န္ခဲ့တာပါ။
အခုကၽြန္မ ရွင္တုိ႔နဲ႔ စကားေျပာေနနုိင္တာကလဲ ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕မၾကာခင္ကေျပာင္လဲခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ပါ။ ဒီေျပာင္းလဲမႈ ေတြကလည္း သင္တု႔ိေၾကာင့္ႏွင့္ တျခားေသာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ တရားဥပေဒကို ျမတ္နုိးသူေတြ ကေနျပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔အေျခအေနကုိ တစ္ကမာၻလုံး သတိထား မိလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈ တုိ႔ေၾကာင့္ပါပဲ။
ကၽြန္မႏုိင္ငံ အေၾကာင္းဆက္မေျပာခင္ ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းက်ခံေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကိစၥ နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္ ဒီလုိအက်ဥ္းသားေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိေနေသးပါတယ္။ လူသိမ်ားတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္လာေသာ္လည္း လူသိမမ်ားတဲ့ သူေတြက်န္ပါေသးတယ္ သူတုိ႔အေမ့ခံ ေနရမွာကုိ ေၾကာက္မိပါတယ္။ ကၽြန္မဟာအခုဒီမွာရပ္ေနရတာဟာလည္း တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္မကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္ခ်က္ အက်ဥ္းသား တစ္ေယာက္ပါ။ ကၽြန္မကုိၾကည့္ေနတုန္း ကၽြန္မေျပာတာ နားေထာင္ေနတုန္း မွာ ယုံၾကည္ခ်က္အက်ဥ္းသားဟာ တစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္ပါေစ မ်ားလြန္းတယ္ဆုိတဲ့ ဘယ္အခါမွမေျပာင္းလဲတဲ့ အမွန္တရားကုိ သတိရၾကပါ။ ကၽြန္မတုိ႔နုိင္ငံမွာ မလြတ္ၾကေသးတဲ့သူေတြ၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈမခံရေသးတဲ့ သူေတြဟာ တစ္ေယာက္မက မ်ားပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ သူတုိ႔ကုိမေမ့ပါႏွင့္၊ သူတုိ႔ကုိျမန္ျမန္ႏွင့္ ခၽြင္းခ်က္မရွိ လြတ္ေပးႏုိင္ရန္ သက္ေရာက္ေစမဲ့ မည္သည့္လုပ္ရပ္ကုိ မဆုိလုပ္ေဆာင္ေပးၾကပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစုံႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားတာျဖစ္ပါတယ္ ႏုိင္ငံရဲ႔ အနာဂါတ္ကုိ ယုံၾကည္စြာနဲ႔ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ရန္ တစ္ခုတည္းေသာအရာမွာ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ထဲက လြတ္လပ္ေရးရခဲ့တယ္ဆုိေပမယ့္ တစ္နုိင္ငံလုံးေအးခ်မ္းတည္ျငိမ္မႈရွိခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပသနာေတြရဲ႕အရင္းျမစ္ကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ လုိအပ္တဲ့ယုံၾကည္မႈႏွင့္ နားလည္းမႈကုိ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး.။ ၁၉၉၀ မွ ၂၀၁၀ ၾကားအပစ္အခတ္ရပ္ဆဲေရးေၾကာင့္ ေတာက္ပလာတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ ဆုိရင္ ျပီးခဲ့တဲ့ လေတြက ျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ျပဳိလဲခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ခ်က္တည္းေသာ မဆင္မျခင္ လုပ္ရပ္ေတြဟာဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ေဆာက္လာတဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကုိတစ္ခါတည္း ရပ္တန္႔သြားနုိင္ပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့လေတြကဆုိရင္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ေတြနဲ႔ အစုိးရၾကားမွာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြ တုိးတက္ေအာင္ျမင္တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မယုံၾကည္တာက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈေတြ ဟာ လူေတြရဲ႔ လုိလားခ်က္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္အေပၚမွာ မူတည္ျပီး ႏုိင္ငံေရး တည္ျငိမ္မႈေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစမွာပါ။
ကၽြန္မရဲ့ပါတီျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ ကၽြန္မဟာ တုိင္းရင္းသား ျပန္လည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ဖုိ႔ အတြက္ က်ရာက႑မွ ပါ၀င္ရန္ အသင့္ရွိပါတယ္။ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားဟာဆုိရင္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရရဲ႕စတင္ေပးခဲ့ျပီး အျမဲတမ္း အေကာင္အထည္ေပၚ ခုိင္ျမဲေနေစဖု႔ိကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီ၊ မီဒီယာေတြ၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ စီးပြားေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ ႏွင့္ အေရးအၾကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးက ပါးပါးနပ္နပ္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြတုိးတက္မႈရွိတယ္ဆုိမွ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေပါင္းစည္းတာေအာင္ျမင္တယ္ လုိ႕ ကၽြန္မတို႔ ဆုိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္၊ ဒီေနရာမွာ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႔ အခန္းက႑ကလည္း အေရးၾကီးပါတယ္။ ဖြံ႕ျဖိဳးမႈႏွင့္ လူသားျခင္းစာနာေထာက္ထားေသာကူညီမႈမ်ား၊ ႏွစ္ဦးနွစ္ဖက္ သေဘာတူညီမႈမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈမ်ားကုိလည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေပးျပီး၊ လူမႈဘ၀တိုးတက္ေစရန္၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး တုိးတက္မႈ ဘက္ညီ၍ ေရရွည္ျဖစ္ေစရန္ အျမဲတုိင္းတာ ေစာင့္ၾကည့္ထိန္း သိမ္းေပးဖုိ႔လည္းလုိပါသည္။ ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံဟာ အလားအလာ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္တယ္။ ဒီအလားအလာကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပီး တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ယူျပီး တုိးတက္တဲ့ႏုိင္ငံျဖစ္ယုံသာမက လူအခြင့္အေရး ျပည့္၀တဲ့ႏုိင္ငံ ကၽြန္မတုိ႔ျပည္သူလူထု ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႏွင့္ လုံျခဳံမႈရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီဆန္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ေနႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္မတုိ႔ကမာၻၾကီးရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ခြဲျခားလုိ႔မရပါဘူး။ ကမာၻၾကီးရဲ႕ဘယ္ေနရာမွာမဆို မေကာင္းတဲ့အား က ေကာင္းတဲ့အားထက္သာေနရင္ ကၽြန္မတုိ႔အားလုံး ဒုကၡေရာက္ႏုိင္ေျခရွိတယ္။ မေကာင္းတဲ့အားေတြ အကုန္လုံးကုိေရာ ဖယ္ႏုိင္ပါ့မလားလုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိပါတယ္။ ရုိးရွင္းတဲ့အေျဖကေတာ့ မထုတ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းႏွင့္အဆုိး တြဲျပီးရွိေနတတ္တာ လူ႔သဘာ၀ပါ။ ဒါေပမယ့္ လူရဲ႔ စြမ္းအားနဲ႔ ေကာင္းတဲ့ဘက္ ပုိမ်ားလာေအာင္ မေကာင္းတဲ့ဘက္ နည္းသြားေအာင္၊ ပ်က္သြားေအာင္ လုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ ရာႏႈန္းျပည့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကေတာ့ ဒီကမာၻမွာ မရႏုိင္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဘက္ကုိ ဦးတည္ျပီး ခရီးဆက္သြားရမွာျဖစ္သလုိ၊ မ်က္လုံးေတြကလည္း ကႏၱာရခရီးသြား လမ္းျပၾကယ္ေတြကုိ လမ္းမေပ်ာက္ေအာင္ မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ေနသလုိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိဦးတည္ျပီး ၾကည့္ေနရပါမယ္။ ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ိဳး ကဒီကမာၻမွာမရွိလုိ႔ မရႏုိင္ရင္ေတာင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ ရဖုိ႔အေျခခံ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြႏွင့္ လူတစ္ဦးခ်င္း၊ ႏုိင္ငံတစ္ခုခ်င္းစီကုိ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ မိတ္ဖြဲ႔ေနၾကမယ္ဆုိရင္၊ လုံျခဳံျပီး ေမတၱာတရားႏွင့္ ပုိ၍ၾကင္နာတက္ေသာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းၾကီး တည္ေဆာက္ ႏုိင္ေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္မ ပုိ၍ၾကင္နာတက္ေသာ ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီးမွ သုံးခဲ့တာပါ စဥ္းစားတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတယ္လုိ႔ေတာင္ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ခ်ိဳတယ္ဆုိတဲ့ အရသာအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲက၊ ကၽြန္မကုိ ဒီအရသာ အမ်ားၾကီး မရွိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေျပာခြင့္ေပးပါ၊ ကၽြန္မ အခ်ိဳျမိန္ဆုံးေသာ အရာကုိေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္….။ အားလုံထဲမွာမွ တန္ဖုိးလည္း အရွိဆုံး ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မသိခဲ့ရတာကေတာ့ အၾကင္နာ ေမတၱာတရားရဲ႕တန္ဖိုးကုိ သိခဲ့ရတာပဲျဖစ္ပါတယ္ ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရခဲ့သမွ် အၾကင္နာေမတၱာေတြဟာ ၾကီးၾကီးျဖစ္ျဖစ္၊ ေသးေသးျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာေစတာကေတာ့ ဒီကမာၻၾကီးမွာ အၾကင္နာေမတၱာ တရားပုိသြားတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ၾကင္နာတက္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ သူုတပါး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ စာနာနားလည္ျပီး လူသားဆန္တဲ့ေႏြးေထြးမႈ နဲ႔တုန္႔ျပန္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အၾကင္နာတရားႏွင့္ ခဏေလး ထိေတြ႔ကုိင္တြယ္လုိက္ တာေလးသည္ပင္ ႏွလုံးသားကုိ အင္အားျဖစ္ေစပါတယ္။ အၾကင္နာေမတၱာတရားက လူသားေတြရဲ႕ဘ၀ကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္ပါတယ္။ ေနာ္ေ၀ ႏုိင္ငံဟာဆုိရင္ အၾကင္နာ တရားရဲ႕ ျပယုဒ္တစ္ခုပါပဲ ကမာၻေျမရဲ့ တစ္ေနရာက အဖယ္ခံလုိက္ရတယ္ သူေတြအတြက္ ေနစရာေပးတယ္။ သူတုိ႔ႏုိင္ငံက မလြတ္လပ္လုိ႔ မလုံျခဳံလုိ႔ တိမ္းေရွာင္လာတဲ့ သူေတြကုိ ပုန္းေအာင္းစရာ ေနရာေပးတယ္။
ကမာၻရဲ႕ဘယ္ေနရာမွာမဆို ဒုကၡသည္ဆုိတာရွိတာပဲ. ကၽြန္မ ထုိင္းနုိင္ငံ မယ္လ ဒုကၡသည္ စခန္းမွာတုန္းက တကယ့္ကုိပဲ ကုိယ့္လုိသူေတြရဲ႕ဒုကၡေတြ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈေတြကေန ကင္းလြတ္ေအာင္လုိ႔ ေန႔တုိင္း အားၾကိဳးမာန္တက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ သူတုိ႔ စုိးရိမ္တာက အလွဴရွင္ေတြ မရေတာ့မွာ ေသအခ်ာေျပာရရင္ စာနာေထာက္ထားမႈေတြ ေလ်ာ့လာမွာ။ အလွဴရွင္ေတြ ေလ်ာ့ရင္ ေတာ့ ရန္ပုံေငြေတြ ေလ်ာ့ မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ပထမတစ္ခုရဲ႕ရလာဒ္ပါ စာနာေထာက္ထားမႈ ေလ်ာ့တာ ကေတာ့ ဂရုစုိက္မႈေတြေလ်ာ့ကုန္ တာေပါ့။ ဒါကုိကၽြန္မတုိ႔ တားႏုိင္မလား။ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕လုိအပ္ခ်က္က မ်ားလာျပီး မ်က္လုံးကန္းတာမဟုတ္ရင္ ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြကုိ မျမင္ျခင္ေယာင္ပဲေဆာင္လုိက္တာမ်ားလား။ ကမာၻေပၚမွာရွိတယ္ အလွဴရွင္ေတြကုိ ကၽြန္မ ေမတၱာရပ္ခံလိုတာက ခုိလွဳံဖို႔အတြက္ မေရမရာ ရွာေနတဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြကုိ ျဖည့္ေပးဖုိ႔ပါ။
မယ္လမွာတုန္းကဆုိရင္ ဒီစခန္းနဲ႔ တျခားေသာ ဒုကၡသည္စခန္းေတြရွိတဲ့ တပ္ေဒသက ထုိင္းအာဏာပုိင္ေတြနွင့္ အဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ေဆြးေႏြးခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔က ဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ ပတ္သတ္တဲ့ အေရးၾကီးတဲ့ျပသနာေတြ ေျပာျပတယ္။ သစ္ေတာဥပေဒ ခ်ိဳးေဖာက္တာေတြ တရားမ၀င္ ေဆး၀ါးသုံးစြဲမႈေတြ၊ ခ်က္အရက္ေတြ၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျပသနာေတြ၊ ေသြးလြန္တုပ္ေကြးႏွင့္ ၀မ္းေရာဂါေတြေပါ့။ အာဏာပုိင္ေတြ ပူပန္တာကလည္း ဒုကၡသည္ ေတြပူပန္တာလုိိမ်ိဳးပဲ။ လက္ခံတဲ့ႏုိင္ငံက လည္း သူတုိ႔ရဲ့ တာ၀န္၀တၱရားေတြနွင့္ ၾကဳံေတြ႔ရတဲ့အခက္ အခဲေတြကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ စဥ္းစားဖုိ႔ႏွင့္ လက္ေတြ႔က်က် ကူညီနုိင္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္း ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က ထြက္ေျပးခုိလွဳံလာတဲ့သူေတြ၊ အိမ္ရာမဲ့ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္မဲ့ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ကမာၻရဲ႕ ေနရာတုိင္းဟာ ေနထုိင္သူေတြဟာ လြတ္လပ္စြာ၊ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထုိင္နုိင္မယ့္ ေနရာေတြျဖစ္လာဖုိ႔ပါ။ အေတြးတုိင္း၊ စကားတုိင္း၊ အလုပ္တုိင္းဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘက္က၊ ကုသုိလ္ဘက္က ထည့္၀င္တဲ့အားေတြျဖစ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႕ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီဟာ ဒီလုိလုပ္ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ျပီး ေအးခ်မ္းစြာ နုိးထႏုိင္မဲ့ ကမာၻၾကီးျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္မတုိ႔လက္ေတြ ခုိင္ျမဲစြာတြဲထားျပီး ၾကိဳးစားၾကပါစုိ႔…..။
(အထက္ပါတုိ႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အလြန္ေကာင္းေသာ နုိဘယ္လ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုယူ မိန္႔ခြန္းကုိ တတ္နုိင္သမွ် ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္…. ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကိဳးစားျပန္ေသာ္လည္း လူထုေခါင္းေဆာင္၏ မူရင္းအဓိပၸာယ္ႏွင့္ ပါတိတ္စ အတြင္းႏွင့္ အျပင္လုိ ကြာပါသည္…… တုပ္ေကြးမိရက္ တန္းလန္းႏွင့္ live မၾကည့္ႏုိင္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ မည္သူမွ ဘာသာ မျပန္ေသးေသာေၾကာင့္ နံနက္ ၂း၃၀ အထိ ၾကိဳးစားျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အမွားႏွင့္ အလြဲမ်ားရွိခဲ့ပါက ကၽြန္ေတာ့္ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သည္းခံၾကပါ။
(Dr ေကာင္းျမတ္ေက်ာ္)
Yangon (Rangoon) Time
0 comments:
Post a Comment