မၾကာေသးမီက AdCouncil ဆိုတဲ့ သုေတသနျပဳခ်က္တစ္ခုမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အထက္တန္းပညာေရးမွာ ေန႔စဥ္ က်ား-မ ေပါင္း ၁၂ဝဝ ေလာက္ ပညာေရးကို စြန္႔ခြာသြားေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတစ္ခု ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ေၾကာက္စရာလန္႔စရာ သတင္းတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလို ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ ထြက္ကုန္ ၾကရတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ထြက္ကုန္ၾကတာမ်ားတယ္။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ ေန႔စဥ္ လူငယ္ေပါင္း ၁၂ဝဝ ဟာ လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕ရဲ႕ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႀကီးတစ္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္တယ္။
၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တုန္းကလည္း ေဘဂိတ္စ္ နဲ႔ သူ႕ဇနီး မလင္ဒါ ဂိတ္စ္တို႔ ထူေထာင္ထားတဲ့ ေဖာင္ေဒးရွင္းကေန အစိုးရေက်ာင္းထြက္ ေက်ာင္းသား သုံးပုံတစ္ပုံေလာက္ဟာ ဘြဲ႕ရတဲ့အထိ ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူးလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၂ ႏွစ္ေလာက္အထိပဲ ဆက္တက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေက်ာင္းထြက္ကုန္ၾကတဲ့ ထက္ဝက္ေလာက္ကလည္း လူမည္းေတြ၊ စပိန္စကားေျပာ လက္တင္အေမရိကႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားေတြေတာင္ ပါတယ္လို႔ဆိုတယ္။
ေက်ာင္းသားအမ်ားစုဟာ ေက်ာင္းထြက္ရတဲ့အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပၾကတယ္။ ၃၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က အလုပ္ထြက္လုပ္ခ်င္လို႔နဲ႔ ပိုက္ဆံရွာခ်င္လို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးေတြ ေပးၾကတယ္။ ၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ကေတာ့ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝေရာက္ကုန္ၾကလို႔၊ ၂၂ ရာခိုင္ႏႈန္းက မိသားစုေတြကို တစ္လွည့္ ျပန္ၾကည့္ရဦးမွာ ေၾကာင့္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ျပခဲ့ၾကတယ္။
အေမရိကန္မွာ အစိုးရေက်ာင္းစနစ္ကို က်ဆုံးေနၿပီလို႔လည္း ေဝဖန္သုံးသပ္ေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အိမ္တြင္းမွာ ပညာရွာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြမ်ားလာသလို အိမ္ကေနပဲ အြန္လိုင္းပညာေရးနဲ႔ ပညာ ဆက္သင္ေနၾကတာ ၇၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ရွိလာတယ္။ ဒီအထဲမွာ သခ်ၤာနဲ႔ ဘာသာစကားကို အိမ္မွာပဲ သင္ၾကားေနသူေတြက ၇၃ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ရွိလာတယ္။ စာေမးပြဲစစ္ေဆးမႈေတြမွာလည္း အိမ္တြင္းေလ့လာ မႈကေန ေျဖဆိုေနသူေပါင္း ၇၇ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။
အိမ္တြင္းေျဖဆိုသူ ၁၆ဝဝဝ ကို ေလ့လာၾကည့္ရာမွာ ၅၄ ဒသမ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ေက်ာင္းတက္ေျဖသူေတြထက္ အမွတ္ပိုေကာင္း ေနတယ္ဆိုတဲ့ ရလဒ္ကို သြားေတြ႕ရတယ္။ လက္ရွိ ေက်ာင္းတက္ေနသူေတြရဲ႕ ထက္ဝက္ႏႈန္းေလာက္ဟာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ ပိုေကာင္းတာကို အိမ္တြင္းကေန ေလ့လာေျဖဆိုေနသူေတြက သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့တယ္။
ဒီႏႈန္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရတာ အစိုးရေက်ာင္းေတြရဲ႕ က႑ဟာေမွးမွိန္လာေနၿပီဆိုတာ ထင္ရွားလာတယ္။ အေၾကာင္းကို ျပန္ရွာၾကည့္ေတာ့ ေက်ာင္းဆိုတာ အထင္ႀကီးေလးစားႏိုင္ေလာက္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရည္ေတြ နည္းပါးလာတာ၊ ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ျပႆနာ၊ ဆရာေတြ အရည္အခ်င္းမဲ့လာတာေတြကို သြားေတြ႕ရ႕တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ၊ ကိုယ္က်င့္တရားစံေတြ၊ လူတန္းစားတစ္ရပ္ ေမြးျမဴထူေထာင္ေနၾကတာေတြကို ဆန္႔က်င္လာတဲ့ သေဘာလို႔လည္း ယူဆႏိုင္တယ္။ အစိုးရက အခြန္ ဘ႑ာ ေငြေတြထဲကေန ပညာေရးအတြက္ အေထာက္အပံ့ ျပဳေနရပါတယ္ဆိုတဲ့ အသံေကာင္းဟစ္ေနမႈေတြကိုပါ ဆန္႔က်င္လာတဲ့ သေဘာလို႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။
အစိုးရပညာေရးဆိုတာကို ဖိအားေတြနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း၊ သံဆူးႀကိဳးေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ အတြင္းစည္းထဲက သင္ၾကားျခင္း၊ ရဲအေစာင့္အေရွာက္ေတြၾကားမွ ပညာသင္ၾကားရျခင္းလို႔လည္း အနက္အဓိပၸာယ္ေတြ ဖြင့္ဆိုလာၾကတယ္။
အိမ္တြင္းပညာေရးအစီအစဥ္ေတြဟာ ႏွစ္စဥ္တိုးတက္လာပါတယ္။ အေမရိကန္ေတြက SAT စာေမးပြဲနဲ႔ ပိုင္းျဖတ္တာေၾကာင့္ စာေမးပြဲေျဖဆိုႏိုင္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းတြင္း ေက်ာင္းျပင္ပညာေရးဟာ လြန္ဆြဲလာပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ၿပီးမွ SAT ေအာင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆေတြကို သူတို႔တိုက္ဖ်က္လာၾကၿပီလို႔လည္း ဆိုႏိုင္တယ္။
ယခင္ ေက်ာင္းတက္မွ၊ ေက်ာင္းက အသိအမွတ္ျပဳမွဆိုတဲ့ သေဘာတရားေတြအစား ဘယ္ မွာသင္သင္၊ ဘယ္မွာပညာရွာရွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ `စံ´ စာေမးပြဲကို ေျဖဆိုႏိုင္ဖို႔သာ အဓိကဆိုတဲ့ ေျဖေလၽွာ႔မႈ ေတြေၾကာင့္လည္း အိမ္တြင္းပညာေရးဟာ ပိုၿပီးေခတ္စားလာရတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ေက်ာင္းဆိုတာကို လာတက္မွ ပညာရတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အသိတရားက ပညာေခတ္တစ္ေခတ္ကို ဦးေဆာင္လာျခင္း လို႔လည္းဆိုႏိုင္တယ္။
အိမ္ေက်ာင္းေတြဟာ မၾကာမီ အစိုးရေက်ာင္းေတြကို အႏိုင္ယူၿပီး လႊမ္းမိုးေတာ့မယ္လို႔ ယူဆသူေတြ ရွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ပညာသင္စရိတ္ဆိုတဲ့ျပႆနာဟာ အနာဂတ္မွာ လူတိုင္းရင္မဆိုင္ခ်င္တဲ့၊ ရင္မဆိုင္ရတဲ့ လူတိုင္းအတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခုျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
အေမရိကန္မွာ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္အတြက္ အနည္းဆုံးစရိတ္ဆိုတာေတာင္ ေက်ာင္းဝင္ခြင့္ မွတ္ပုံတင္ေၾကး ၇၅ ေဒၚလာ၊ အေထြေထြ ရံပုံေငြ ၂၅ ေဒၚလာေတြထည့္ေပါင္းရင္ တစ္ႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၅ဝဝ ကေန ေဒၚလာ ၇၅ဝ ေလာက္ အထိ ေပးေနၾကရတာကို သိပ္ၿပီးသေဘာမက်သူေတြ ရွိလာပါတယ္။
မၾကာမီ အားလုံးအတြက္ အသင့္ေလ်ာ္ဆုံး ပညာေရးစနစ္၊ ပုံစံ၊ စာေမးပြဲစံေတြ ျပ႒ာန္းက်င့္သုံးလာစရာရွိပါတယ္။ မည္သို႔ဆိုေစ ပညာေရးဆိုတာ ေလးဘက္နံရံၾကားက ေဖာက္ထြက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုျပန္ေရာက္သြားတာကိုေတာ့ အေျဖရွာရပါလိမ့္မယ္။
(တင္ညြန္႔)
Yangon (Rangoon) Time
0 comments:
Post a Comment